පෙර - පසු

ළගට ආවට රහ වෙලා
ලිවුව වචනෙට හා වෙලා
වගෙයි දැන් නම් ඇති වෙලා
නුඹට මගෙ කවි රළු වෙලා

පෙරදි සිනහව රහටමයි
රැවීමත් හරි මිහිරටයි
මුවින් මුව දැන් මුකුත් නොකියත්
දැනෙන්නේ නපුරට වගෙයි

මුලදි දුන් දේ සිහි වෙලා
නුඹෙ නඩත්තුව ඉල්ලනා
මටත් බැරි කොට දෙන්න බුහුමන්
ඔන්න හොදටම තද වෙලා
.
.
.
.
කවිය ඔහොමමයි
කාටත් එක වගෙයි
විටෙක නළවයි
විටෙක නිය පිට පහර දෙයි

- වැදුනොතින් හරි විසකුරුයි

නුඹට ගහනවා වාගේ
මගෙත් ගෙල මිරිකයි
නුඹේ මිහිරිය වාගෙයි
හරිම හිතුවක්කාරයි

දවසක හමුවෙමු - හමුවී හිනැහෙමු - හිනැහී වැළපෙමු - අපි ආයේ... 10

ආයෙ මේ ගැන ලියන්නෙ නෑ කියලා පොරොන්දු වුණාට තව එකම එකක් මගෙ දිනපොතේ ලියවිලා තියෙනවා.. ඒකත් දාන්නම් මෙතනම.. එතනින් එහාට නිමි මේ කතාව...

10
අපි ආයෙත් හමු නොවී ඉමු..

හ්ම්ම් ඔවු...

මම සිම් එක මාරු කරනවා..

මාරු කරලා?

මේ අලුත් සිම් එක..

මට නම්බර් එක ඕනි..

ඔයාට කතා නොකර ඉන්න ඕනි හන්දා මෝඩියේ සිම් එක මාරු කරන්නෙ..

දෙන්න මෙහාට..මේකෙ පිටින් නම්බර් එකක් ලියලා නැද්ද ඔයාට හොරෙන් සේව් කර ගන්න...

මෝඩයා...ඔයාට බෑ මගෙ නම්බර් එක හොයා ගන්න..

කමක් නෑ..මට එපා...

මං හිතනවා ඒ නම්බර් එක ඔයාට වැඩක් වෙන එකක් නෑ කියලා..එහෙම නේද.?.ඒත් මාව ඕනි වුණොත් කොයි වෙලේ හරි?

මං අඩනවා හයියෙන්...

එහෙම ඕනි වුණොත් මගෙ පරණ සිම් එකට මැසේජ් එකක් දාන්න..හැමදාම සිම් එක බලන්නම්..

හා...

එහෙනම් අපි ආයෙ හම්බ වෙන්නෙ නෑ නේද..

නෑ හම්බෙන්නෙ නෑ...ඒක සමරමු..?

නියමයි..බොමු..? නැති වෙනකම් බොමු..?

මොනාද?

කෝක්...

-හොදටෝම හිනා අපිට-
මම ඔයාව ආයෙ දැක්කොත්.?

ඒ වෙලේම මට මිස් කෝල් එකක් තියන්න..මං හොයා ගන්නම් ඔයාවත්..

බෑ බෑ එහෙම බෑ..

අසාධාරණයි ඔයා...ඔයාට මාව පේනවා කොහේ හිටියත්...මම හෙවුවත් මට පේන්නෙ නෑ..හැංගෙනවා ඔයා..මේ අවුරුද්දටම ඔයාව දැක්කෙ 4 පාරක් විතරයි..ඒත් ඔයා හැමදාම මගෙ පස්සෙන් ඉදලා..

හි හි එහෙම තමයි...

මටත් ඕනි ඔයාව බලන්න..

ආයෙ මං ඔයාව නොබලා ඉන්නම්..

හ්ම්ම්...එහෙනම් මේ අන්තිම දවස නේ...

ඔවු...සමහර විට මම දිගටම මෙතනට ඒවි...මෙතන ගොඩක් නිස්කලංකයි...

හ්ම්ම්...මමත් එනවා හැම වෙලේම..ඔයාව බලන්න නම් නෙවෙයි..නිස්කලංක හන්දා...

ඒ ආවම අපි අපිව දකීවි..ඒත් ඔයා අර හරියෙන් ඉන්න..මම මෙහෙ ඈතින් ඉන්නම්...

හරි මට අත වනන්න ඈතට වෙලා..

හා බලමු...

ඒක නෙවෙයි...ඔයාට මතකද අද උදෙත් අපි කිවුවා ආයෙ හම්බ නොවී ඉමු කියලා..? ඊයෙත් ඒකම කිවුවා නේ...?

-හොදටෝම හිනා අපිට-

කොහොම
උනත්
මේ 
කතාවෙ
අයිතිකාර එවුන් 
ආයෙ
හමු වෙන්නෙ නම්
නෑ
සත්තයි...