සර්කස්

සතියක් දෙකක් එක නගරෙක

දිවිය උකස් වන්නා

එතැනින් නික්ම හෙට වෙනතක

කූඩාරම් ගසනා

සංගිලි පාලමට වැඩියි

හදවත වෙවුලන්නා

මල්ලියෙ නුඹෙ මූණ මැවී

හිතට රිදුම් දෙන්නා

          "ජීවිතෙත් කරණමකි - විසල් අහසට නැගෙන

           උඩට යන විට මුවින් - විසිල් හඩ එක් කෙරෙන

           ඉහළ නැංගා වගෙම - විසල් අහසින් බහින

           පහළ එන ක්ෂණයකින් - විසිල් හඩ මැකී යන"

ඉහළින් ඉහළ නැග ඔල්වරසන් මැද්දේ

දෙපයින් සිරුර සමබර කර නුඹ පැද්දේ

අතකින් අතක කඹයක කෙළවර පැටලේ

බයකින් මගේ ළය ලිස්සා හිත ගැස්සේ

පෙරදින ඔතැන ගිලිහී ගිය සිරුර ඇගේ

යන්තම්වත් මතක් නොවුණිද හිතට නුඹේ

වෙහෙසට පෙගුණ නුඹෙ ඇස් දෙක දකින වෙලේ

කොහොමින් ගසන්න ද අත්පුඩි කියන් මලේ...